donderdag 18 februari 2016

4 jaar verder

Toevallig zat ik onlangs weer aan de blog te denken, dat ik al een tijdje, uhhhhh een jaar, niks geschreven had. Toeval, vorig jaar in deze tijd bedacht ik mij dat ook. Toeval? Afgelopen weekend reageerde iemand op mijn blog.

Alweer 4 jaar geleden dat ik de diagnose kreeg, gisteren 4 jaar geleden om precies te zijn. Alweer 3,5 jaar schoon, alweer 3 jaar geleden dat ik de revalidatie startte en 2 jaar geleden dat ik uit dienst ging en mijn eigen zaak startte.

Het gaat goed. Uiteraard heb ik mijn kwalen, zijn er dingetjes waar je tegen aan loopt, van na de diagnose Hodgkin.

Mijn vingers, koud weer en ze doen zeer, moet ik krabben dan moet ik zeker geen handschoenen vergeten. Mijn aders op mijn handen zijn verpest en doen soms wat pijn. Puur door de chemo die er in is gepompt/infusen die ik heb gehad op en in de buurt van de handen. Bloedprikken? Het wordt steeds lastiger. De aderen zijn door de chemo en het vele prikken verhard/moeilijk prikbaar. Iets waar de mensen die mij moeten prikken meer last van hebben ;)
Griep? Dan groeien mijn klieren in mijn hals, nooit last van gehad, maar sinds Hodgkin wel.
In oktober 2015 had ik weer wat nieuws, Ik begon met galbulten over mijn gehele lijf. Vervolgens, een weekje later, kon ik niet meer opstaan uit bed, lopen enz. Hele mallemolen in voor reuma (familiair), bloedwaardes waren te hoog. En zo als het kwam zo ging het ook weer, vrij plotseling. Niemand weet precies wat het was, maar het kan zo zijn dat ik een virus onder de leden had. Wat nog wel uit het onderzoek naar voren kwam is dat ik in de afgelopen 4 jaar 5 cm ben gekrompen, wederom zonder aanwijsbare oorzaak (botdichtheid was prima). Benieuwd hoe lang ik ben als ik 70 jaar ben........
Oedeem blijf ik ook last van houden. Gelukkig weet de fysio dat redelijk binnen de perken te houden.
Mijn haar is nu weer anders dan een jaar geleden. Bizar lang heeft je haar nodig om te herstellen.
Vermoeidheid is de ene dag erger dan de andere dag. Moet zeggen dat ik ook redelijk door dender, maar wel met inachtneming van de grenzen welke ik heb geleerd tijdens de revalidatie. Sinds april 2015 heb ik een baan in Nijkerk. 3,5 dag in de week bij een leuk bedrijf waar ik de controller assisteer. Baan was nodig, want ook al gaat het zakelijk steeds beter, het voedt nog niet alle monden. Zakelijk heb ik zeker niet te klagen. Er zit een constante groei in, niet grillig, maar een stabiele constante groei. En daar doe je het voor. En daarnaast ben ik actief binnen de PvdA, ik volg nu een leergang van de partij en de fractie en probeer mijn steentje bij te dragen.
Ik verveel mij dus niet.

Trouwens, na ruim 3 jaar iedere 3 maand controle is er een mijlpaal bereikt, ik mag over naar eens in de 4 maand controle. Yeahhhhhhh, feestje. Begrijp me niet verkeerd, controle is fijn, extra zekerheid, maar zo'n maand verlenging is toch een bevestiging dat het goed gaat. Mijn arts is trouwens wel met pensioen, wie verzint het om die man met pensioen te laten gaan, grrrrr. Nou ja we zullen zien hoe de nieuwe is, verjonging kan goed uitpakken ;)

En dan verder, dan verder gaat alles eigenlijk zijn gangetje. Afgelopen weekend onze knul 5 geworden, een grote wijsneus is het. Onze grote meid is alweer 6,5. Groep 3 zit ze en ze vindt het leuk, moeilijk, maar vooral leuk.
En ik geniet ervan, samen met Martin. Iedere dag besef ik weer dat ik geluk heb gehad dat mij meer tijd is gegeven, meer tijd met mijn gezin, familie en vrienden en meer tijd met alles wat ik leuk vind.

Alvast een fijn weekend!


6 opmerkingen:

  1. gerda van de wetering18 februari 2016 om 13:25

    wat een goed bericht dat alles op dit moment goed gaat , maar jeetje wat een druk leven heb je nu , geniet er van maar loop je zelf niet voorbij ,geniet ook van je vrije uurtjes met je gezin .Heb heel veel respect voor jou hoe je je hier door geslagen heb !

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Valt mee hoor, leest drukker dan het is. Ik werkte bij PwC vergelijkbaar aan nu de baan en zaak samen. Thanx!

      Verwijderen
  2. Wat fijn dat de controles om de 4 maand zijn nu, toch die bevestiging dat het echt goed gaat. Denk dat je van bepaalde klachten nauwelijks meer afkomt? Je lichaam heeft toch keihard moeten knokken. Fijn dat het qua werk en gezin ook lekker gaat. Liefs Miranda

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt! Zeker fijn. De klachten zullen niet meer overgaan, helaas. Daarom ook levenslange monitoring, ze willen weten wat de effecten zijn van deze chemo en de Hodgkin.

      Verwijderen
  3. Ik heb het je al vaker gezegd; ben trots op je! #superwoman
    X Vera

    BeantwoordenVerwijderen