Naast dat chemo vaak betekent dat iemand weer schoon wordt, betekent het ook vaak kaalheid. Kaalheid is uiteraard een heet hangijzer voor voornamelijk de vrouwen, een uitzondering daargelaten ;). Zoals besproken was het mij ook gegarandeerd, een kale kop, maar heeft mijn geweldige dikke bos ervoor gezorgd dat ik uiteindelijk met een iets dunner bosje door het leven ging. Zoals ook onlangs besproken kwam het nieuwe haar weer tussendoor gegroeid. Om een vriend te citeren: "Lupe je ziet er niet uit, doe er wat aan, je bent net een vogelverschrikker" EN BEDANKT! Maar nee, hij had gelijk, ik had het zelf ook al geconstateerd en met Martin erover gehad. Ook al een keer met de kapster, zij stelde destijds al voor, als je eraan toe bent dan knip ik er een groter stuk vanaf, is beter voor je haar. Dus vorige week dinsdag was het zover. Er is een flink stuk vanaf gegaan, Nathan dacht ik ruim maar meteen op, af kan er niet meer aan. ik kon nog net de helft op de foto zetten.
Hierbij het resultaat, niet super duidelijk, maar het is een impressie.
Maar ik ben heeeeeeeeel blij met mijn nieuwe coupe, krullen en een "woeste" coupe. En iedereen die er wat van zegt is er zeer positief over, kreeg zelfs te horen een hele verbetering (heeeeel complimenteus) en het benadrukt je persoonlijkheid, whahahahaha. Dus geslaagd!
Chemo brengt dus ook krullen met zich mee, en hier is en staat dat niet verkeerd.
Dit weekend was een weekend van de uitersten. Ik kreeg een aantal lang verwachtte berichten waaronder het feit dat er een officiële zaak is gestart naar aanleiding van mijn gebit.
Ook ben ik gezellig bij mijn hoogzwangere zusje op visite geweest, nog maar max 3 weken en dan ben ik weer tante, heb er zo zin in!!!!! Lekker knuffelen, wiegen en kroelen. Zodra de sirene afgaat of het begint te stinken kan ik de kleine weer afgeven, heerlijk!!!
En helaas is dit weekend ook een tante van ons overleden, ze lag al enige tijd in het ziekenhuis, hoop op beter worden was er al niet meer, maar eigenlijk nog veels te jong om te overlijden.
Zo liggen dood en leven dus heel dicht bij elkaar.
En och jullie willen het nog niet horen, maar morgen is het 1 oktober, nog maar 2,5 mnd en dan is het KERST! Oke, eerst de herfst doorstaan, en met het intreden van de meteorologische herfst is het ook echt herfst geworden, heerlijk met de kinderen en hond wandelen en ze eikeltjes, kastanjes enz laten zoeken. Heel fijn weer zo. Maar winter is ook wel lekker, niet dat ik van de kou ben, maar met kerst eindelijk een pak sneeuw? Ja dat vind ik wel wat.
Of verklaren jullie mij nu voor gek?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten