dinsdag 19 maart 2013

Roerige periode

Zo daar ben ik weer en ik moet nu nog uit kijken ook want ben gevonden door een mede revalidant, dus roddelen kan niet meer ;( ;)
Hahaha, nee leuk!

Eens even een uitleg over de afgelopen weken. Want deze waren wel wat roerig.

Zoals ik al schreef moest ik voor een tandvleesbehandeling weer naar de tandarts. Nou dat ging dus niet door, ik kreeg een telefoontje dat de beste man mijn afspraak weer afzegde. Juist de reden waarom ik in het verleden binnen de praktijk ben gewisseld en nu deed hij het dus weer. Er werd 1 of andere vage smoes opgehangen, het maakt mij niet uit, ik ben er klaar mee en heb mij ingeschreven bij een andere tandarts, wel weer wat wachttijd maar goed, schijnbaar is de haast niet zo groot als dat de tandarts riep anders had hij mijn afspraak niet afgezegd. Nu kan ik 2 april terecht bij de nieuwe tandarts en heb ik op verschillende plekken een slechte beoordeling achter gelaten voor deze arts. Wordt dus vervolgd.

En we zijn dus op vakantie geweest, heerlijk een week naar de Kempervennen in Brabant, lekker relax. Mijn zusje en zwager waren zo vriendelijk om deze vakantie wat meer op de kids te letten, bijvoorbeeld in de ochtend. Nou hadden we dus 2 huisjes die aan elkaar getrokken waren voor de gelegenheid. En wat een huisjes, pff lekker luxe, eindelijk een x bedden waar we op uit konden slapen en ruim, heel ruim. Dus wij mochten iedere ochtend uitslapen, echter werkt de biologische wekker anders, maar heb toch wel ff gebruik gemaakt van de "snooze tijd" Voor de kinderen was dit ook een geweldige tijd, iedere ochtend zo vroeg eruit als ze zelf wilden, iedere dag aandacht van iedereen en dan ook nog eens zwemmen, bos enz. Wij zijn nu nog bezig om het ritme en structuur weer te herstellen, maar goed, dat is niet anders ze hebben genoten. Helaas is deze vakantie ook duidelijk gebleken dat Martin echt zijn grenzen bereikt heeft. Om hem heen werd het wel gezien, maar zelf nog niet, of eigenlijk wel maar te laat. Inmiddels zijn er processen voor hem in gang gezet om hem weer de oude te krijgen. Het bereiken van deze grenzen is niet alleen veroorzaakt door de kanker, maar door alles wat er vooral in het afgelopen jaar heeft afgespeeld. En tja het nadeel van vakantie is dat je dan volledig tot rust komt en je uiteindelijk dan de spanning uit.

Het mooie was, dat wij afgelopen maandag een naastenbijeenkomst hadden op de revalidatie. Wij mochten iemand mee nemen die ons dierbaar is geweest tijdens het gehele proces. Jullie snappen wel dat dat er een hele hoop zijn geweest, maar ja in een ruimte van pak um beet 4 bij 4 passen niet 100+ mensen, dus ieder nam 1 naaste mee. Uiteraard wisten wij niet wat de bedoeling was van deze bijeenkomst. Dat werd snel duidelijk. De naasten gingen met 1 van de begeleiders mee om te praten, ervaringen uit te wisselen. Wij als revalidanten moesten een brief schrijven/lijst maken voor onze naaste met wat wij gewaardeerd hadden en/of nog steeds waarderen. Het brul uur dus ;) Kijk iedereen weet dat ik een nuchter type ben, dat Martin en ik niet van het kleffe zijn en vooral niet in het openbaar en dat ik niet snel huil. Nou ja, na 2 kids is het huilen hier geen probleem meer en met zo'n bijeenkomst waarbij op het eind de brieven werden voor gelezen, hou het dan nog maar eens droog.
Maar heel mooi. Martin vond het ook heel erg fijn, dus dat doet mij ook weer goed om te horen. Nadien moesten we nog een uur sporten, door al het gebeuren lukte dat niet echt op mijn niveau maar goed.

Verder gaat het hier zo zijn gangetje, zondag ben ik nog met Charlotte naar kabouter Plop geweest. Geweldig, we waren samen met Alma en Thomas en die 2 kleintjes genoten samen. Op het eind nog naar de Mac, nou ja dat is dan geen traktatie voor Charlotte, maar voor mij dan weer wel ;) Maar zo mooi om de kinderen dan te zien, hand in hand liepen ze er heen, kalverliefde.... En de mama's genieten dan ook en kunnen ook nog ff snel, tussen het corrigeren door, bijpraten.

En aanstaande vrijdag begin ik weer met een nieuwe therapie, oedeemtherapie. Kijken of dat helpt tegen mijn overmatige vocht.

En als klapper heb ik eindelijk een x iets gewonnen! Ja ja, ik die nooit wint heeft eindelijk kaartjes voor de musical Sister Act gewonnen en wel 4 kaartjes. Dus de bedoeling is om er samen met mijn moeder zusje en schoonzusje heen te gaan. Schijnt een geweldige musical te zijn dus ben benieuwd, ik ben namelijk niet zo'n musical ganger.

Liefs

6 opmerkingen:

  1. Hoi Marie-Lupe.

    IK Heb weer eens je blog gelezen..heftig...mooi...LIEF..indrukwekkend...jeetje! Wat veel waar JIJ nog steeds doorheen Moet,en wat tot ook te lezen Dat het met Martin niet zo goed ging (gaat) maar wat zijn jullie dapper en sterk ..echt respect .IK hoop jullie snel weer te zien xx

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Marian,

      Bedankt voor je lieve reactie. Ja het is nog steeds niet klaar hier, zelf nog wel wat trajecten en/of onderzoeken te gaan, maar Martin ook. Hij zat al aan tabletten vanwege zijn reflux en te hoge bloeddruk (deze is nog steeds veels te hoog). En tja ook voor hem houdt het op met wat hij aan kan, het afgelopen jaar in het bijzonder was uiteindelijk de druppel voor hem.

      En wij moeten elkaar echt snel gaan zien, al zo lang geleden, denk dat kraamvisite het eerst volgend moment wordt, maar gezellig, wel weer zin in.

      Verwijderen
  2. Hoi marie-lupe
    Wat maak je nog veel mee in je gezin, maar ook mooi te lezen waar je van geniet kleine dingen
    Kan ik een voorbeeld aan nemen pff.
    Stil staan bij de gewone dingen.
    Ik hoop dat het met martin al wat beter gaat.
    En heel veel succes met alles wat nog steeds jullie leven beïnvloed door je ziekte.
    Maar de bosmannen nuchterheid lees ik ook door de regels heen jij komt er wel meid.
    Xx jolanda

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hey Jolanda,

      Wij hebben idd ook de Bosmannen nuchterheid, alleen maar goed ;)

      Het genieten en waarderen van het leven en alle kleine dingen is iets wat je moet leren door een harde leerschool, tenminste: ken je de opmerking zodra een bekende is overleden, vooral jong, zo zie je maar laten we dus maar genieten van het leven want het is zo voorbij. Na 2 weken tot een maand zit je weer in het oude patroon en mopper je weer op alles. Door dit alles sta ik echt bij alles stil en scheid ik zinvol van onzin en dan zijn veel dingen die gebeuren en normaal erger punten nu toch echt onzin punten. Het maakt het zo makkelijk als je zo gaat leven.

      Maar alles komt uiteindelijk goed, ook met Martin. Voor hem is het ook nog een weg te gaan, maar dat is ook goed, spanning in maanden en/of jaren opgebouwd is er niet in 1 week uit.

      Alles verder goed bij jullie?

      Liefs

      Verwijderen
  3. Hoi Marie-Lupe,

    Jaja ik heb je blog ook gevonden, geweldig dat je je zo kunt uiten.
    En inderdaad Monique heeft gelijk, je schrijft zoals je praat.
    Het was maandag een heel fijne dag, gelukkig vond de hele groep en ook onze 'naasten'dat. Fijn ook om het er vandaag samen over gehad te hebben. O ja en ik ben ook nog (lang) geen 50+ HAHA

    Een fijn weekend en tot maandag

    Liefs Jannette

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hey Jannette,

      Shihihihihit nog zo'n niet 50+er

      We hebben idd een hele fijne groep. Ja Martin had het er vandaag nog over, dus het heeft indruk gemaakt.

      Morgen mogen we weer, heb er weer zin in, omdat ik ook echt profijt heb van de revalidatie, maar ook vanwege de gezelligheid in de groep.

      Tot morgen!

      Liefs

      Verwijderen