En zo is het alweer vrijdag, goede vrijdag. Dus het Paasweekend. Merkbaar, nee nee niet aan het weer, ik weet het, maar goed aan de andere kant hoorde ik van de iets oudere generatie dat het niet uniek is dit weer met Pasen. Ik bedoel merkbaar aan de invasie auto's richting de Veluwe, tja we wonen toch op een mooi stukje Nederland.
Ik reed vanmiddag naar Amersfoort en kwam alleen maar sleurhutten en andere vakantie apparaten tegen. Op de terug weg ook, maar die haalde ik dan in, alle parkeerplaatsen vol met gezinnen en groepen. Gezelligheid volop dus. Leuk, start van het voorjaar, want door het weer worden de mensen dus niet tegen gehouden om in de tentjes en hutten te slapen. Ow ja, lees je enig afkeer van de caravan, dan klopt dat. Als dat voor mij de enige manier van vakantie zou zijn, dan zou ik niet met vakantie gaan, of het moet zo'n bus zijn, waar je dan weer je auto in kunt rijden, je eigen luxe hebt, dan overweeg ik het ;)
Wat ik tijdens mijn trip merkte is dat het autorijden nog zeer vermoeiend is, hier in de buurt geen probleem, maar nu op de snelweg naar Amersfoort was het toch vermoeiend, vergt veel concentratie en misschien wat te druk voor mij. Woensdag ga ik weer voor een x naar kantoor Utrecht, ik ben benieuwd hoe dat gaat.
Wij hebben 1e Paasdag hier het huis vol zitten. Mijn ouders, mijn tante en mijn zwangere zusje met haar vriend. Ja ja, jullie lezen het goed, wij worden weer oom en tante! Er komt een kleine Carmos of Ilios ;) Gezelligheid dus! 2e Paasdag moet Martin werken en hebben de kids en ik de hut hier voor ons alleen, ook gezellig of vermoeiend, dat zal maandag aan het eind van de dag blijken.
En dan dinsdagochtend naar de tandarts, de nieuwe tandarts. Ik laat het maar over mij heen komen, meer kan ik niet en wordt het te erg, dan spuiten ze mij maar plat ;P
Afgelopen week ben ik ook naar de Oedeemtherapie/lymfedrainage geweest. Het is misschien nog te vroeg om te zeggen, maar ik denk dat ik er wel profijt van zal hebben. Door een bepaalde vorm van massage proberen ze de afvalstoffen naar de uitlaatklep van de lymfen te brengen. Dit kan dan weer veroorzaken, als er veel vrijkomt, dat je hoofdpijn krijgt, ik dus. Ook ga je, als je dus last hebt van verstoorde lymfen, door die massage weer meer naar de wc. Dat merk ik ook, hopelijk kan ik hierdoor dus stoppen met de plastabletten.
Voor nu wil ik jullie allemaal een fijne witte Paasdagen toe wensen, veel plezier!
vrijdag 29 maart 2013
dinsdag 19 maart 2013
Roerige periode
Zo daar ben ik weer en ik moet nu nog uit kijken ook want ben gevonden door een mede revalidant, dus roddelen kan niet meer ;( ;)
Hahaha, nee leuk!
Eens even een uitleg over de afgelopen weken. Want deze waren wel wat roerig.
Zoals ik al schreef moest ik voor een tandvleesbehandeling weer naar de tandarts. Nou dat ging dus niet door, ik kreeg een telefoontje dat de beste man mijn afspraak weer afzegde. Juist de reden waarom ik in het verleden binnen de praktijk ben gewisseld en nu deed hij het dus weer. Er werd 1 of andere vage smoes opgehangen, het maakt mij niet uit, ik ben er klaar mee en heb mij ingeschreven bij een andere tandarts, wel weer wat wachttijd maar goed, schijnbaar is de haast niet zo groot als dat de tandarts riep anders had hij mijn afspraak niet afgezegd. Nu kan ik 2 april terecht bij de nieuwe tandarts en heb ik op verschillende plekken een slechte beoordeling achter gelaten voor deze arts. Wordt dus vervolgd.
En we zijn dus op vakantie geweest, heerlijk een week naar de Kempervennen in Brabant, lekker relax. Mijn zusje en zwager waren zo vriendelijk om deze vakantie wat meer op de kids te letten, bijvoorbeeld in de ochtend. Nou hadden we dus 2 huisjes die aan elkaar getrokken waren voor de gelegenheid. En wat een huisjes, pff lekker luxe, eindelijk een x bedden waar we op uit konden slapen en ruim, heel ruim. Dus wij mochten iedere ochtend uitslapen, echter werkt de biologische wekker anders, maar heb toch wel ff gebruik gemaakt van de "snooze tijd" Voor de kinderen was dit ook een geweldige tijd, iedere ochtend zo vroeg eruit als ze zelf wilden, iedere dag aandacht van iedereen en dan ook nog eens zwemmen, bos enz. Wij zijn nu nog bezig om het ritme en structuur weer te herstellen, maar goed, dat is niet anders ze hebben genoten. Helaas is deze vakantie ook duidelijk gebleken dat Martin echt zijn grenzen bereikt heeft. Om hem heen werd het wel gezien, maar zelf nog niet, of eigenlijk wel maar te laat. Inmiddels zijn er processen voor hem in gang gezet om hem weer de oude te krijgen. Het bereiken van deze grenzen is niet alleen veroorzaakt door de kanker, maar door alles wat er vooral in het afgelopen jaar heeft afgespeeld. En tja het nadeel van vakantie is dat je dan volledig tot rust komt en je uiteindelijk dan de spanning uit.
Het mooie was, dat wij afgelopen maandag een naastenbijeenkomst hadden op de revalidatie. Wij mochten iemand mee nemen die ons dierbaar is geweest tijdens het gehele proces. Jullie snappen wel dat dat er een hele hoop zijn geweest, maar ja in een ruimte van pak um beet 4 bij 4 passen niet 100+ mensen, dus ieder nam 1 naaste mee. Uiteraard wisten wij niet wat de bedoeling was van deze bijeenkomst. Dat werd snel duidelijk. De naasten gingen met 1 van de begeleiders mee om te praten, ervaringen uit te wisselen. Wij als revalidanten moesten een brief schrijven/lijst maken voor onze naaste met wat wij gewaardeerd hadden en/of nog steeds waarderen. Het brul uur dus ;) Kijk iedereen weet dat ik een nuchter type ben, dat Martin en ik niet van het kleffe zijn en vooral niet in het openbaar en dat ik niet snel huil. Nou ja, na 2 kids is het huilen hier geen probleem meer en met zo'n bijeenkomst waarbij op het eind de brieven werden voor gelezen, hou het dan nog maar eens droog.
Maar heel mooi. Martin vond het ook heel erg fijn, dus dat doet mij ook weer goed om te horen. Nadien moesten we nog een uur sporten, door al het gebeuren lukte dat niet echt op mijn niveau maar goed.
Verder gaat het hier zo zijn gangetje, zondag ben ik nog met Charlotte naar kabouter Plop geweest. Geweldig, we waren samen met Alma en Thomas en die 2 kleintjes genoten samen. Op het eind nog naar de Mac, nou ja dat is dan geen traktatie voor Charlotte, maar voor mij dan weer wel ;) Maar zo mooi om de kinderen dan te zien, hand in hand liepen ze er heen, kalverliefde.... En de mama's genieten dan ook en kunnen ook nog ff snel, tussen het corrigeren door, bijpraten.
En aanstaande vrijdag begin ik weer met een nieuwe therapie, oedeemtherapie. Kijken of dat helpt tegen mijn overmatige vocht.
En als klapper heb ik eindelijk een x iets gewonnen! Ja ja, ik die nooit wint heeft eindelijk kaartjes voor de musical Sister Act gewonnen en wel 4 kaartjes. Dus de bedoeling is om er samen met mijn moeder zusje en schoonzusje heen te gaan. Schijnt een geweldige musical te zijn dus ben benieuwd, ik ben namelijk niet zo'n musical ganger.
Liefs
Hahaha, nee leuk!
Eens even een uitleg over de afgelopen weken. Want deze waren wel wat roerig.
Zoals ik al schreef moest ik voor een tandvleesbehandeling weer naar de tandarts. Nou dat ging dus niet door, ik kreeg een telefoontje dat de beste man mijn afspraak weer afzegde. Juist de reden waarom ik in het verleden binnen de praktijk ben gewisseld en nu deed hij het dus weer. Er werd 1 of andere vage smoes opgehangen, het maakt mij niet uit, ik ben er klaar mee en heb mij ingeschreven bij een andere tandarts, wel weer wat wachttijd maar goed, schijnbaar is de haast niet zo groot als dat de tandarts riep anders had hij mijn afspraak niet afgezegd. Nu kan ik 2 april terecht bij de nieuwe tandarts en heb ik op verschillende plekken een slechte beoordeling achter gelaten voor deze arts. Wordt dus vervolgd.
En we zijn dus op vakantie geweest, heerlijk een week naar de Kempervennen in Brabant, lekker relax. Mijn zusje en zwager waren zo vriendelijk om deze vakantie wat meer op de kids te letten, bijvoorbeeld in de ochtend. Nou hadden we dus 2 huisjes die aan elkaar getrokken waren voor de gelegenheid. En wat een huisjes, pff lekker luxe, eindelijk een x bedden waar we op uit konden slapen en ruim, heel ruim. Dus wij mochten iedere ochtend uitslapen, echter werkt de biologische wekker anders, maar heb toch wel ff gebruik gemaakt van de "snooze tijd" Voor de kinderen was dit ook een geweldige tijd, iedere ochtend zo vroeg eruit als ze zelf wilden, iedere dag aandacht van iedereen en dan ook nog eens zwemmen, bos enz. Wij zijn nu nog bezig om het ritme en structuur weer te herstellen, maar goed, dat is niet anders ze hebben genoten. Helaas is deze vakantie ook duidelijk gebleken dat Martin echt zijn grenzen bereikt heeft. Om hem heen werd het wel gezien, maar zelf nog niet, of eigenlijk wel maar te laat. Inmiddels zijn er processen voor hem in gang gezet om hem weer de oude te krijgen. Het bereiken van deze grenzen is niet alleen veroorzaakt door de kanker, maar door alles wat er vooral in het afgelopen jaar heeft afgespeeld. En tja het nadeel van vakantie is dat je dan volledig tot rust komt en je uiteindelijk dan de spanning uit.
Het mooie was, dat wij afgelopen maandag een naastenbijeenkomst hadden op de revalidatie. Wij mochten iemand mee nemen die ons dierbaar is geweest tijdens het gehele proces. Jullie snappen wel dat dat er een hele hoop zijn geweest, maar ja in een ruimte van pak um beet 4 bij 4 passen niet 100+ mensen, dus ieder nam 1 naaste mee. Uiteraard wisten wij niet wat de bedoeling was van deze bijeenkomst. Dat werd snel duidelijk. De naasten gingen met 1 van de begeleiders mee om te praten, ervaringen uit te wisselen. Wij als revalidanten moesten een brief schrijven/lijst maken voor onze naaste met wat wij gewaardeerd hadden en/of nog steeds waarderen. Het brul uur dus ;) Kijk iedereen weet dat ik een nuchter type ben, dat Martin en ik niet van het kleffe zijn en vooral niet in het openbaar en dat ik niet snel huil. Nou ja, na 2 kids is het huilen hier geen probleem meer en met zo'n bijeenkomst waarbij op het eind de brieven werden voor gelezen, hou het dan nog maar eens droog.
Maar heel mooi. Martin vond het ook heel erg fijn, dus dat doet mij ook weer goed om te horen. Nadien moesten we nog een uur sporten, door al het gebeuren lukte dat niet echt op mijn niveau maar goed.
Verder gaat het hier zo zijn gangetje, zondag ben ik nog met Charlotte naar kabouter Plop geweest. Geweldig, we waren samen met Alma en Thomas en die 2 kleintjes genoten samen. Op het eind nog naar de Mac, nou ja dat is dan geen traktatie voor Charlotte, maar voor mij dan weer wel ;) Maar zo mooi om de kinderen dan te zien, hand in hand liepen ze er heen, kalverliefde.... En de mama's genieten dan ook en kunnen ook nog ff snel, tussen het corrigeren door, bijpraten.
En aanstaande vrijdag begin ik weer met een nieuwe therapie, oedeemtherapie. Kijken of dat helpt tegen mijn overmatige vocht.
En als klapper heb ik eindelijk een x iets gewonnen! Ja ja, ik die nooit wint heeft eindelijk kaartjes voor de musical Sister Act gewonnen en wel 4 kaartjes. Dus de bedoeling is om er samen met mijn moeder zusje en schoonzusje heen te gaan. Schijnt een geweldige musical te zijn dus ben benieuwd, ik ben namelijk niet zo'n musical ganger.
Liefs
zondag 3 maart 2013
Revalidatie
Zo, de eerste 3 weken van de revalidatie zitten er al weer op.
Een groep waarin ik veruit de jongste ben. Ook wel weer eens prettig op mijn leeftijd ;) Nee nee, vind mijzelf niet oud, maar goed, kijk eens naar mijn collega's, was ik eerder de jongste, tegenwoordig behoor ik tot de "midden" leeftijd. Thuis natuurlijk mama van 2 kids, verantwoordelijkheden, uhm ja ik wordt toch wel een beetje oud, hahaha.
De jongste dus, de oudste is 69, de rest 50+. Een hele relaxte groep. Iedereen laat elkaar in zijn/haar waarde, wat het ook weer fijn maakt. De groep bestaat uit 5 vrouwen en 1 man, sneu zou je zeggen, maar deze man heeft daar geen moeite mee. En ook hier zijn er van de 5 vrouwen 3 met borstkanker, schokkend hoe vaak het voorkomt. Ieder heeft ook zo zijn eigen problemen, veel is overeenkomstig, maar ook veel individuele problemen/oorzaken voor de revalidatie.
Na 3 weken kan ik zeggen dat ik er toch wel profijt van begin te merken, de 1e week kon je mij opvegen, nu ben ik nog redelijk fit na de bijeenkomsten. En als je dan zo'n vooruitgang merkt, dan motiveert dat ook weer. Ook herkenning, heel fijn, herkenning in vage klachten/veranderingen, waarvan ik nu weet dat het erbij hoort/veroorzaakt wordt door de chemo.
Ow ja klachten, heb weer een nieuwe, de nagels van mijn tenen, ze zien er niet uit en sommigen zijn dik/irriteren, evenals mijn droge huid/hoofdhuid, ook niet echt wat.
En ben naar de tandarts geweest, ik had eindelijk de moed verzameld. Nou waar ik bang voor was klopt ook. Mijn gebit is naar haar grootje. Aanstaande donderdag krijg ik een tandvleesbehandeling. Als ik daar wel goed op reageer dan is er waarschijnlijk nog wat van mijn gebit te maken, reageer ik er slecht op, dan is het hoogstwaarschijnlijk niet zo goede afloop voor mijn gebit. Dus graag allemaal mee duimen!
En dan eindelijk lente in aantocht! Heerlijk, bedoel daar hebben we allemaal wel zin in denk ik. Ach mij maakt het verder niet uit, alle weersoorten hebben we nodig, maar het zou toch wel eens fijn zijn als er een zon komt, iets vaker dan de gemiddelde van 1x per maand. Van zon wordt je automatisch energieker en heb je meer zin in iets te ondernemen. Hoewel daar ontbreekt het bij mij nu niet aan, niet aan de zin, vaak nog wel aan de energie, maar daarom verdeel ik het meer en leer daar nu beter mee om gaan tijdens de revalidatie.
Pas bijvoorbeeld, Nathan was jarig, ja ja eindelijk 2! Die kleine, grote jongen alweer 2, ow wacht laat me dat even toelichten. Mijn kleine jongen is eigenlijk heel groot volgens de statistieken, werd mij verteld op het concentratiebureau ;) Ja het gaat nog verder, hij neigt naar overgewicht, zit tegen de lijn aan. Uhm het is gewoon een gezonde Hollandse jongen, die 2 x per week snoep krijgt en zijn favoriete snacks zijn tomaat en komkommer, de arts was snel uitgebabbeld, hahaha. Maar goed, met zijn verjaardag de hut hier vol, expres alles op 1 dag, 's-avonds was ik munt. Er werd nog een poging gedaan om de visite langer te houden die avond, maar dat heb ik maar even afgewenteld. Eerder zou ik het prima vinden, balend, maar wel prima, nu baken ik mijn grenzen af, heel duidelijk en zonder schaamte.
Ik zie trouwens dat mijn blog nog steeds met enige regelmaat wordt gelezen, binnen en buitenland en dan niet alleen de net geschreven stukjes maar alles. Eigenlijk ben ik dus wel benieuwd als je geen "bekende" van mij bent, hoe je op mijn blog bent gekomen en waarom je deze leest/heb gelezen. Ach eigenlijk ben ik daar sowieso wel benieuwd naar, bedoel in mijn beleving heb ik niet meer zoveel bijzonders te vertellen, maar ik hoor andere geluiden, gelukkig!
Maar goed op naar een nieuwe, enerverende week!
Een groep waarin ik veruit de jongste ben. Ook wel weer eens prettig op mijn leeftijd ;) Nee nee, vind mijzelf niet oud, maar goed, kijk eens naar mijn collega's, was ik eerder de jongste, tegenwoordig behoor ik tot de "midden" leeftijd. Thuis natuurlijk mama van 2 kids, verantwoordelijkheden, uhm ja ik wordt toch wel een beetje oud, hahaha.
De jongste dus, de oudste is 69, de rest 50+. Een hele relaxte groep. Iedereen laat elkaar in zijn/haar waarde, wat het ook weer fijn maakt. De groep bestaat uit 5 vrouwen en 1 man, sneu zou je zeggen, maar deze man heeft daar geen moeite mee. En ook hier zijn er van de 5 vrouwen 3 met borstkanker, schokkend hoe vaak het voorkomt. Ieder heeft ook zo zijn eigen problemen, veel is overeenkomstig, maar ook veel individuele problemen/oorzaken voor de revalidatie.
Na 3 weken kan ik zeggen dat ik er toch wel profijt van begin te merken, de 1e week kon je mij opvegen, nu ben ik nog redelijk fit na de bijeenkomsten. En als je dan zo'n vooruitgang merkt, dan motiveert dat ook weer. Ook herkenning, heel fijn, herkenning in vage klachten/veranderingen, waarvan ik nu weet dat het erbij hoort/veroorzaakt wordt door de chemo.
Ow ja klachten, heb weer een nieuwe, de nagels van mijn tenen, ze zien er niet uit en sommigen zijn dik/irriteren, evenals mijn droge huid/hoofdhuid, ook niet echt wat.
En ben naar de tandarts geweest, ik had eindelijk de moed verzameld. Nou waar ik bang voor was klopt ook. Mijn gebit is naar haar grootje. Aanstaande donderdag krijg ik een tandvleesbehandeling. Als ik daar wel goed op reageer dan is er waarschijnlijk nog wat van mijn gebit te maken, reageer ik er slecht op, dan is het hoogstwaarschijnlijk niet zo goede afloop voor mijn gebit. Dus graag allemaal mee duimen!
En dan eindelijk lente in aantocht! Heerlijk, bedoel daar hebben we allemaal wel zin in denk ik. Ach mij maakt het verder niet uit, alle weersoorten hebben we nodig, maar het zou toch wel eens fijn zijn als er een zon komt, iets vaker dan de gemiddelde van 1x per maand. Van zon wordt je automatisch energieker en heb je meer zin in iets te ondernemen. Hoewel daar ontbreekt het bij mij nu niet aan, niet aan de zin, vaak nog wel aan de energie, maar daarom verdeel ik het meer en leer daar nu beter mee om gaan tijdens de revalidatie.
Pas bijvoorbeeld, Nathan was jarig, ja ja eindelijk 2! Die kleine, grote jongen alweer 2, ow wacht laat me dat even toelichten. Mijn kleine jongen is eigenlijk heel groot volgens de statistieken, werd mij verteld op het concentratiebureau ;) Ja het gaat nog verder, hij neigt naar overgewicht, zit tegen de lijn aan. Uhm het is gewoon een gezonde Hollandse jongen, die 2 x per week snoep krijgt en zijn favoriete snacks zijn tomaat en komkommer, de arts was snel uitgebabbeld, hahaha. Maar goed, met zijn verjaardag de hut hier vol, expres alles op 1 dag, 's-avonds was ik munt. Er werd nog een poging gedaan om de visite langer te houden die avond, maar dat heb ik maar even afgewenteld. Eerder zou ik het prima vinden, balend, maar wel prima, nu baken ik mijn grenzen af, heel duidelijk en zonder schaamte.
Ik zie trouwens dat mijn blog nog steeds met enige regelmaat wordt gelezen, binnen en buitenland en dan niet alleen de net geschreven stukjes maar alles. Eigenlijk ben ik dus wel benieuwd als je geen "bekende" van mij bent, hoe je op mijn blog bent gekomen en waarom je deze leest/heb gelezen. Ach eigenlijk ben ik daar sowieso wel benieuwd naar, bedoel in mijn beleving heb ik niet meer zoveel bijzonders te vertellen, maar ik hoor andere geluiden, gelukkig!
Maar goed op naar een nieuwe, enerverende week!
Abonneren op:
Posts (Atom)