maandag 31 december 2012

Op de valreep

Op de valreep toch nog maar een berichtje. Even het jaar in een vogelvlucht doornemen en nog meer onzin spuien.

Nou ja veel valt er niet te vertellen, jullie weten het eigenlijk allemaal al, ik kwam, zag en overwon en leef nu mijn leven zoals ik het wil leven, want tja per slot van rekening leven wij maar 1x!

Het jaar begon onschuldig bij de huisarts, want uiteindelijk geen goed nieuws opleverde. Daar in de tussentijd heel druk mee geweest, maar er is nog meer gebeurd, leuke positieve dingen.

Zo zijn de kids jarig geweest en daarbij schandalig verwend. Heb ik gezien hoe Nathan leerde lopen, hoe recht zijn voetjes eindelijk beginnen te staan, hoor ik nu hoe goed hij leert praten en hoe hij verandert van een dreumes in een peuter. Een pittige, veel karakter waar we onze handen vol aan hebben en nog zat mee te stellen krijgen en wie je vaak achter het behang kan plakken, maar zodra hij zijn verleiders oogjes op zet en tegen je aankruipt ben je snel weer verkocht en je boosheid vergeten.
Van Charlotte heb ik gezien hoe ze echt is gaan praten, zindelijk worden, hoe ze heeft leren fietsen op een grote fiets, hoe ze nu transformeert naar een kleuter maar ook naar een dametje en wat voor 1! Een meisje met een grote mond, maar als puntje bij paaltje komt wil ze maar al te graag gered worden, een meisje die met 1 blik en lachje de mannen om zich heen weet te veroveren en een meisje die haar hart voor iedereen openstelt. Begrijpelijk is dat papa inmiddels al draaiboeken heeft klaar liggen voor het moment dat hier de heren aan de deur staan.

We hebben een nieuwe inwoner, genaamd Levi. Een heerlijke pup, die veranderde van een stil lief hondje in een grote dominante knul die we moeten temmen, wat redelijk lukt. Een heerlijke dalmaat met al zijn dalmaten streken, die met zijn inmiddels 35 kilo bij je op schoot komt liggen, hij is per slot van rekening nog een schoothondje, vind hij. Een hond die naar iedereen toe open staat, maar wat niet door iedereen positief wordt ontvangen, begrijpelijk, want als er een kalf op je afkomt en jou wil omhelzen, wordt je daar niet altijd vrolijk van, lijkt mij. Maar eerlijk is eerlijk, hij is en blijft een schat, een eigenwijze, maar ja dat past dan wel weer bij ons.

Verder hebben Martin en ik nog samen genoten van een avondje Night of the Proms, zeer vermoeiend, maar ja dat was het wel waard, de kids sliepen op dat moment heerlijk bij tante Yvonne, waar zij het ook enorm naar hun zin hebben gehad.
Ook heb ik mijn creatieve kant verder aangeboord, wat enorm leuk was, en toch ook blijft kriebelen. We zijn heerlijk met ons gezinnetje op vakantie geweest, wat we zijn zelfs met de hele familie op vakantie geweest.
We hebben heerlijk gelachen met vrienden, avonden doorgehaald met ze, gezellig met de kids samen erop uit.

Kortom, het jaar was slecht maar met vele hoogtepunten!

Vanaf hier wil ik iedereen een goed uiteinde wensen, knal voorzichtig, drink gepast, maar bovenal geniet er van met je geliefden samen. Als eerste is een hele dierbare vriend van mij aan de beurt, die heerlijk nu met zijn mannetje in Sydney is, Dennis en Maurice proost!

En mijn motto voor 2013: Leef je leven zoals jij het wil leven, je leeft maar 1 x!

woensdag 19 december 2012

Jaareinde

Toen ik begon te typen was het sinterklaastijd, ik kon het stukje niet af typen door te weinig energie, zin en drukte en dat dan in combinatie. Dus heb mijn intro maar omgebogen tot dit ;)

Het is kersttijd! Heel leuk, heel gezellig en toch ook een beetje vreemd. Vorig jaar in deze periode vierden we kerst bij mijn schoonouders, klaagde ik over vermoeidheid, was ik op, door de kinderen in combi met werk, dacht ik. Maar desalniettemin lekker aan de pimpel met kerst, niks aan de hand, oud en nieuw weer lekker aan de pimpel en daarmee openbaarde de ellende. Enorme pijnen waardoor ik 2 januari bij de huisarts zat.

Wat tevens vreemd is, is dat ik 2 januari as weer bij de arts zit, nu weer bij de specialist. Ik heb een vervroegde controle, oorzaak is dat ik enorm veel vocht vast hou, oa in mijn handen en benen en dat is vreemd, je handen gebruik je toch de hele dag, om geen vocht vast te houden moet je bijv een lichaamsdeel veel bewegen, uh ja dat doe ik dus. Na overleg met de huisarts en diverse huis tuin en keuken oplossingen te hebben toegepast is het niet verminderd en ben ik dus weer bij de specialist terecht gekomen. Tja het voelt toch wel een beetje dubbel die datum, evenals de 20e, de 1e dag dat ik in het zh zat, 17 februari, toen ik hoorde dat ik kanker had, 21 maart mijn eerste kuur, 22 augustus de laatste en last but not least 6 september, de dag waar we naar toe gewerkt hadden, dat we te horen kregen dat ik schoon was.

Maar goed, genoeg data's.

Afgelopen weken waren drukke weken, vermoeiende weken en indrukwekkende weken, ieder afzonderlijk maar niet altijd samen van toepassing zijnde op bepaalde momenten en dagen. Gelukkig is de rust weer wat terug aan het keren.

Begin december ook weer begonnen met werken, voorzichtig, nog niet veel uurtjes, maar er is een begin.
11 februari begin ik met mijn revalidatietraject, 18 januari heb ik hiervoor mijn intake, spannend.

Het minder leuke is ook weer gebeurd, een moment waarop je een beetje uit je overwinningsroes wordt gehaald. Bij een oude kennis/vriend van de familie is vast gesteld dat hij, nadat hij schoon verklaard is, in de zelfde periode als mij (iets eerder), helaas nu toch zal komen te overlijden aan deze verschrikkelijke rot ziekte, hij doet er alles aan om zo lang mogelijk te mogen leven, maar dat zal niet meevallen. Met zijn dochters vroeger veel gespeeld en tja het nieuws landde heel hard en is nog steeds niet te bevatten.

Ook is een mede cursist van de groep fysiek herstel, het sporten, overleden. Hij was schoon, maar dus nu, 4 maand later, dood, brrrrr. En dan ook nog een oud klasgenootje van mijn zusje, ook overleden aan kanker, bij haar was weliswaar al bekend dat ze hier aan zou overlijden, dan nog. Het leven is niet altijd even eerlijk, uiteraard was ik daar al wel van op de hoogte, maar vooral in deze warme maand december drukt dat er even koud op.

Genieten van het leven, iets wat je alleen kan leren op het moment dat je er mee te maken krijgt.

Genieten gaan we dan ook volgende week doen, kerstdagen gezellig met de familie, 1e kerstdagen bij mijn ouders, 2e lekker met ons 4tjes thuis. Oud en nieuw gaan we naar mijn ouders, traditie, dit jaar sluit ik dit vervelend jaar af, ga ik me helemaal lam zuipen, lees: nadat ik genoeg heb gehad maar nog weet wat ik doe (grens ongeveer 3 flessen wijn of flink wat bier en uiteraard champagne, veeeel champagne) ga ik lekker uitslapen, lees: Nathan maakt mij om 8 uur wakker om vervolgens lekker aan de eieren met spek te gaan rond 10 uur, dan ben ik voor de rest van de dag wel weer wat bij om vervolgens nog naar nieuwjaarsfeest te gaan en savonds vroeg in te kakken. Dit keer ga ik er voor 5 jaar van genieten, omdat o&n 2011/2012 ik dus ziek werd, 2010/2011 zwanger van Nathan, 2009/2010 Charlotte erg ziek, 2008/2009 ik zwanger van Charlotte, 5 jaar dus ;)

Gaan jullie nog wat leuks doen aankomende feestdagen?

Een ieder die ik niet persoonlijk spreek of zie wens ik hierbij een hele fijne kerstdagen en een geweldig oud en nieuw, kijk uit met vuurwerk, dat geintje heb ik al een keertje uitgehaald ;) en op naar een spetterend 2013!

Liefs,
Marie-Lupe