De scan gehad

Gisteren heb ik weer de pet-scan gehad, nu dus wachten en wachten. Dat moest ik gisteren ook hoor. Het was maandagochtend, met de maandagochtend opstartproblemen. Airco was uitgevallen dus het was plus 30 en daarnaast kwam het apparaat niet door de kwaliteitscontrole, dus weer opnieuw opstartrondje, waardoor het 3 kwartier uitliep. En zij die mij moest prikken, mwah, niet echt een natuurtalent.

Ik lag uiteindelijk ook bijna te slapen. Tja en wat doe je dan als je ligt te wachten? Je kunt de minuten horen verstrijken, tik tak tik tak. Maar daar moet je maar niet op letten, dus dan maar nadenken, nadenken over van alles en nog wat, uiteraard de minder leuke dingen, maar uiteraard ook hele leuke dingen, zoals een tripje Egypte. En dan nog de scan door, door alle vochtophopingen waren mijn vingers na een half uur scan net worsten en had er amper gevoel meer in, de ene x lig je er makkelijker in dan de andere x.

In de wachtkamer lag naast mij een man die net die week er voor te horen had gekregen dat hij vlekken op de longen had, die gaat dus het slopende traject nog in en pas als je er zelf mee te maken hebt weet je wat het betekent.

Op de terugweg toch even bij de Shell in Hattem gestopt, ik mocht namelijk nog niet eten en viel een beetje om. Dus ik sta daar af te rekenen, vraagt de man achter de kassa aan mij of ik aan het klussen ben, logische vraag want ik had een trui aan met een winkelhaak erin veroorzaakt door Levi. Nee, denkt u dat vanwege gat in de trui, nee, uw handen zijn zo ruw en smerig en uw nagels zijn kapot. Denk dat hij de schaamrood nu nog van zijn kaken moet zien te halen. Kan hij uiteraard ook niet weten dat dat komt door de chemo, hem ook uitgelegd en hij is ook de eerste die het opvalt, of tenminste zegt.

Daarna de kinderen wezen ophalen. De kinderen waren weer blijven slapen bij mijn ouders, want om die nou 's-ochtends om 6 uur hun bed uit te trommelen omdat ik om kwart over 8 in Zwolle moet zijn is niet echt wat, hoewel ze vaak wel al rond 7 uur wakker zijn en soms zelfs al om half 7 met een uitschieter naar 6 uur. Dat hadden ze mij ook beloofd, 6 uur. Wat denk je, om half 9 is Charlotte pas wakker geworden! Uiteraard vanochtend niet, hopelijk herhaald ze het in de vakantie. Het voordeel was wel dat ze met het voorbeeldige gedrag nog een x mogen blijven slapen ;)

En wat ik nog moet doen, wat de meesten nog niet weten, is naar de tandarts. Door Hodgkin maar ook door de chemo zijn een aantal tanden bovenin los gaan zitten. Dit had ik uiteraard al kunnen laten verhelpen, maar dan bracht ik mijn kuren weer in de gaten. Maar ja, zit je hier nu op te wachten, tandarts is nou niet de grootste vriend van de meesten. En vooral mijn tandarts niet, zodra hij weer genoeg verdient heeft, cancelt hij zijn afspraken om te gaan jagen, vakantie te vieren of ...... Was al naar zijn collega overgestapt, maar ja hij schijnt juist de tandarts te zijn gespecialiseerd in kankerpatienten, jippie.

Om nu maar de tijd tot donderdag te doden, gisteren heerlijk uitgeleefd op de Wii, vandaag ook maar weer, dat werkt toch wel. Daarnaast maar jullie vervelen met mijn nieuwe blog en bedenken wat ik nog wil weten van de arts. Nou ja eigenlijk is het geheel afhankelijk van wat de uitslag is, vooral mijn vocht is nu nog een puntje, daarnaast weer een blessure van na mijn zwangerschap wat nu opspeelt, mijn pols, dus daar aankomende week ook maar weer mee naar de huisarts, maar dat pas na de uitslag. Morgen nog even de nek laten kraken en sporten, met Levi lopen en dan is het alweer zo donderdag.