Vandaag weer een kuur gehad, het wordt zwaarder, moest weer overgeven, vrij snel na de start al en ook aan het eind. Nu gaat het weer redelijk, maag is weer tot rust, en hoofdpijn is ook weer gezakt, dus nu zo wat eten.
De warmte, tja jullie weten het.......
Aanstaande vrijdag ben ik al weer jarig, 32 wordt ik. Op het moment dat je de diagnose kanker krijgt, schiet alles door je kop, oa ik wil nog oud worden, helaas blijven de cijfers onverbiddelijk ;P
En nog 1 dingetje wat ik met jullie wil delen, ik kan zien hoeveel bezoeken van mijn blog ik heb gehad, inmiddels alweer 1304! Niet verwacht dat er zoveel interesse in mijn verhaal is. Doet mij goed. Maar dat zie ik ook wel aan de hoeveelheid mailtjes, kaartjes en telefoontjes ik wel heb gehad. Sommigen heb ik nog niet terug gebelt/gemaild, dat gaat nog komen, moet er de puf voor vinden.
woensdag 25 juli 2012
maandag 23 juli 2012
Helderheid
Helderheid, buiten is het eindelijk sinds weken weer helder ;) Ach zoals jullie weten vond ik het weer wel best, maar kan mij voorstellen dat jullie graag zon willen. Dus ik gun het jullie wel, maar helaas aan het eind van de week weer van die ellendige warme dagen, pff totaal geen zin in, vooral niet omdat ik woensdag weer een kuur krijg wat betekent dat ik vanaf woensdag tot en met vrijdag niet te pas ben.
Helderheid ook over de uitslag van de scan. Ik had vandaag weer een afspraak met de arts en toch nog de nodige vragen gesteld. Ten eerste, hoe groot de klier mag zijn, die van mij is nu 1,1cm en ik dacht dat het nogal groot zou zijn, maar wat blijkt, voor hun is een normale klier max 1 cm en deze is er bijna, dus de 6 kuren zullen voldoende zijn of het moet wel heel raar lopen. Ook bleken mijn lever en milt schoon te zijn, die werden bij de eerste constatering wel genoemd, maar bleken nu weer normaal. Ook heb ik nu last van vochtophoping, of eigenlijk heb ik dat al een hele tijd, maar het begon nu toch wel ergere vormen aan te nemen, dus inmiddels ben ik in het bezit van een plastabletje. Ook nog nagevraagd hoe het zit met koeltekap. Ik ben namelijk nog steeds in het bezit van mijn eigen haar, weliswaar in dunnere vorm, behoorlijk dun, maar nog steeds geen kale plekken. Dus ja om nu mijn haar op het laatste moment geheel te verliezen, daar zit ik niet meer op te wachten, dus als ik dat kan voorkomen. Maar deze koeltekap is nog in testfase en de arts raadde het zeer af. Je krijgt een ijskap van -5 op, knallende koppijn dus en daarnaast kan het de werking van de kuur beïnvloeden. Dus dan niet en maar duimen dat ik nog 4 weken met mijn bosje haar kan uitzingen.
Ook zat ik mij afgelopen weekend te bedenken dat het toch wel erg jammer is dat sommige mensen niet met mijn ziekte om kunnen gaan, tenminste dat denk ik. Ze ontwijken ons en hebben nog geen enkel contact opgenomen. Ik weet dat het voor sommige mensen moeilijk is om met ziekte om te gaan, ze weten niet wat ze moeten zeggen, worden er zelf emotioneel van of vinden het gewoon eng. Kan ik mij goed voorstellen, maar het is wel pijnlijk en een kaartje of smsje kan er toch wel vanaf lijkt mij dan. En tja als je mij een beetje kent dan weet je ook wel dat ik niet zo van het zelfmedelijden ben, dus zal je ook niet de oren van de kop zeuren over kanker, ach liever praat ik over de koetjes en de kalfjes. Ze zeggen altijd dat je in tijden van tegenspoed je echte vrienden leert kennen en dat begint dus wel te kloppen, hopelijk wordt het snel anders.
Maar goed, afgelopen vrijdag zat ik alweer 6 maanden in de ziektewet, het is echt voorbij gevlogen, maar dat houd ook in dat mijn kuren zijn voorbij gevlogen, want aanstaande woensdag mag ik weer kuren, kuur 5B, de 10e! Ik weet nog dat ik binnenkwam, nu behoor ik tot het meubilair en als het goed is, plug ik over 4 weken voor het laatst in, kunnen de vaten weer herstellen.
Dus op naar woensdag en voor nu welterusten!
Helderheid ook over de uitslag van de scan. Ik had vandaag weer een afspraak met de arts en toch nog de nodige vragen gesteld. Ten eerste, hoe groot de klier mag zijn, die van mij is nu 1,1cm en ik dacht dat het nogal groot zou zijn, maar wat blijkt, voor hun is een normale klier max 1 cm en deze is er bijna, dus de 6 kuren zullen voldoende zijn of het moet wel heel raar lopen. Ook bleken mijn lever en milt schoon te zijn, die werden bij de eerste constatering wel genoemd, maar bleken nu weer normaal. Ook heb ik nu last van vochtophoping, of eigenlijk heb ik dat al een hele tijd, maar het begon nu toch wel ergere vormen aan te nemen, dus inmiddels ben ik in het bezit van een plastabletje. Ook nog nagevraagd hoe het zit met koeltekap. Ik ben namelijk nog steeds in het bezit van mijn eigen haar, weliswaar in dunnere vorm, behoorlijk dun, maar nog steeds geen kale plekken. Dus ja om nu mijn haar op het laatste moment geheel te verliezen, daar zit ik niet meer op te wachten, dus als ik dat kan voorkomen. Maar deze koeltekap is nog in testfase en de arts raadde het zeer af. Je krijgt een ijskap van -5 op, knallende koppijn dus en daarnaast kan het de werking van de kuur beïnvloeden. Dus dan niet en maar duimen dat ik nog 4 weken met mijn bosje haar kan uitzingen.
Ook zat ik mij afgelopen weekend te bedenken dat het toch wel erg jammer is dat sommige mensen niet met mijn ziekte om kunnen gaan, tenminste dat denk ik. Ze ontwijken ons en hebben nog geen enkel contact opgenomen. Ik weet dat het voor sommige mensen moeilijk is om met ziekte om te gaan, ze weten niet wat ze moeten zeggen, worden er zelf emotioneel van of vinden het gewoon eng. Kan ik mij goed voorstellen, maar het is wel pijnlijk en een kaartje of smsje kan er toch wel vanaf lijkt mij dan. En tja als je mij een beetje kent dan weet je ook wel dat ik niet zo van het zelfmedelijden ben, dus zal je ook niet de oren van de kop zeuren over kanker, ach liever praat ik over de koetjes en de kalfjes. Ze zeggen altijd dat je in tijden van tegenspoed je echte vrienden leert kennen en dat begint dus wel te kloppen, hopelijk wordt het snel anders.
Maar goed, afgelopen vrijdag zat ik alweer 6 maanden in de ziektewet, het is echt voorbij gevlogen, maar dat houd ook in dat mijn kuren zijn voorbij gevlogen, want aanstaande woensdag mag ik weer kuren, kuur 5B, de 10e! Ik weet nog dat ik binnenkwam, nu behoor ik tot het meubilair en als het goed is, plug ik over 4 weken voor het laatst in, kunnen de vaten weer herstellen.
Dus op naar woensdag en voor nu welterusten!
vrijdag 13 juli 2012
scan, verjaardag, uitslag en kuur
Weer een weekje verder, kon mij er niet toe zetten om te schrijven, druk met de voorbereidingen van Charlottes verjaardag op zondag, de scan, de uitslag, woensdag nog een x verjaardag vieren en gisteren de kuur.
Maandag kreeg ik de uitslag van de 2e scan (of ja eigenlijk 3e). Ik ben nu links en midden schoon! Goed nieuws, rechts was de klier weer kleiner geworden, 0,3 mm kleiner en hij is nu bijna de helft van toen ik binnen kwam. Eerst vond ik het een domper dat die klier niet zoveel kleiner was geworden, maar feitelijk gezien is het hartstikke goed, een klier kan natuurlijk niet geheel verdwijnen. Hoe groot deze precies moet zijn ga ik nog even na vragen. Daarnaast ben ik natuurlijk links en midden schoon en dat is super. Rechts zat gewoon de grootste plek. Ik ga er nog steeds vanuit dat ik na 6 kuren klaar ben, maar ik hou wel rekening met 2 extra kuren.
Ook meteen even nagevraagd voor mijn maagzuur, daar weer tabletjes voor gekregen en ik had er weer wat nieuws bij, druk op de borst. Dit kan door de kuur, maar dit kan ook door de maagzuur. Voor de zekerheid is er een meting gedaan, uitslag weet ik nog niet maar zal wel goed zijn, anders had ze gebeld en sinds dat ik gestart ben met de maagzuurremmers heb ik geen druk meer op de borst.
Helaas gisteren met de kuur toch wel weer over moeten geven. Het breekt mij nu toch op. Moe, echt nog grieperiger en lamlendiger voelen. Pff ben het zat, maar ja moet nog even doorbijten.
Ik zeg net dat ik er nog wat bij heb, maar ik heb er nog meer bij verzameld. Mijn aderen verharden. Deze troep tast mijn aderen aan, waardoor ze bijvoorbeeld afgelopen maandag uit een vat geen bloed kregen en gisteren ze met het eerste infuus zetten het vat niet inkwamen. Tot nu toe niks om mij zorgen over te maken, ik was volgens de verpleging nog goed te prikken. Hopelijk houden ze het nog 3x vol (uitgaande van 6x kuren), want dan hoeven ze geen implantaatje te plaatsen.
Afgelopen woensdag was Charlotte jarig, vandaar de kuur eenmalig op donderdag. Charlotte alweer 3! Wat gaat de tijd snel. Ze is verwend, klei, klei, klei, kralen, teken spullen, schilder spullen, kleertjes voor baby born, loco, bed voor popje. Maar het allerbelangrijkste voor haar: een fiets!
![]()
Het meisje was helemaal trots met haar fiets, helaas laat het weer nog geen hele tochten toe, maar dat zal snel komen.
Zo nu ga ik weer even verder relaxen, hard nodig. Fijn weekend!
Maandag kreeg ik de uitslag van de 2e scan (of ja eigenlijk 3e). Ik ben nu links en midden schoon! Goed nieuws, rechts was de klier weer kleiner geworden, 0,3 mm kleiner en hij is nu bijna de helft van toen ik binnen kwam. Eerst vond ik het een domper dat die klier niet zoveel kleiner was geworden, maar feitelijk gezien is het hartstikke goed, een klier kan natuurlijk niet geheel verdwijnen. Hoe groot deze precies moet zijn ga ik nog even na vragen. Daarnaast ben ik natuurlijk links en midden schoon en dat is super. Rechts zat gewoon de grootste plek. Ik ga er nog steeds vanuit dat ik na 6 kuren klaar ben, maar ik hou wel rekening met 2 extra kuren.
Ook meteen even nagevraagd voor mijn maagzuur, daar weer tabletjes voor gekregen en ik had er weer wat nieuws bij, druk op de borst. Dit kan door de kuur, maar dit kan ook door de maagzuur. Voor de zekerheid is er een meting gedaan, uitslag weet ik nog niet maar zal wel goed zijn, anders had ze gebeld en sinds dat ik gestart ben met de maagzuurremmers heb ik geen druk meer op de borst.
Helaas gisteren met de kuur toch wel weer over moeten geven. Het breekt mij nu toch op. Moe, echt nog grieperiger en lamlendiger voelen. Pff ben het zat, maar ja moet nog even doorbijten.
Ik zeg net dat ik er nog wat bij heb, maar ik heb er nog meer bij verzameld. Mijn aderen verharden. Deze troep tast mijn aderen aan, waardoor ze bijvoorbeeld afgelopen maandag uit een vat geen bloed kregen en gisteren ze met het eerste infuus zetten het vat niet inkwamen. Tot nu toe niks om mij zorgen over te maken, ik was volgens de verpleging nog goed te prikken. Hopelijk houden ze het nog 3x vol (uitgaande van 6x kuren), want dan hoeven ze geen implantaatje te plaatsen.
Afgelopen woensdag was Charlotte jarig, vandaar de kuur eenmalig op donderdag. Charlotte alweer 3! Wat gaat de tijd snel. Ze is verwend, klei, klei, klei, kralen, teken spullen, schilder spullen, kleertjes voor baby born, loco, bed voor popje. Maar het allerbelangrijkste voor haar: een fiets!
Zo nu ga ik weer even verder relaxen, hard nodig. Fijn weekend!
dinsdag 3 juli 2012
Titelloos
Titelloos, tja soms ben je even zonder inspiratie ;p
Het is alweer bijna een week na de kuur en het gaat wel weer redelijk, het enige waar ik nu toch echt meer last van krijg is de vermoeidheid. De conditie is er wel hoor, verwar dat niet met de vermoeidheid. Ik was er een gehele tijd vanaf, maar nu is het toch weer terug, niet dat mijn ijzer te laag is, de kuren hakken er nu gewoon in.
Dat merk ik ook in mijn gewicht, of eigenlijk omvang. Want qua gewicht schommel ik nogal doordat ik nogal wat vocht vasthoud en weer verlies enz, maar in de kleding is het wel te merken en tja dat hoort er nu ook bij.
En dan donderdag de scan, dus morgen mag ik weer beginnen met de overheerlijke drankjes, iemand interesse? ;p Helaas wilde de arts deze niet overslaan. Helaas denk ik niet dat iemand zicht vrijwillig aanbied, dus ik zal morgenochtend maar weer de eerste op drinken.
En tussen al deze ellende door ook nog zat leuke dingen hoor, Levi is, druk, eisend, gezellig en leuk, de kinderen zijn druk, vervelend, maar bovenal lief. Nathan loopt inmiddels, echt nog op zijn baby's, dus veel naar achteren en voren leunend, maar ow wat zijn we trots. Charlotte wordt een steeds grotere meid, praten gaat beter, ze speelt heel leuk met haar broertje en ze wordt volgende week woensdag alweer 3! Groot feest aanstaande zondag in huize Stapper en die woensdag doen we het nog dunnetjes over. Het is leuk hoor dat ze alweer 3 wordt, maar stiekem vind ik het ook een beetje niet leuk, want nog maar een jaar en dan worden kleine meisjes toch echt groot en gaat ze naar school, men zegt dat je er dan als ouder ook aan toe bent, nou kan me dat nu nog niet voorstellen (behalve de momenten dat ik ze wel achter het behang kan plakken uiteraard)
Nou ja goed, aankomende dagen zal in het teken staan van de boodschappen, het huis op orde brengen en de verjaardag, dus daar beginnen we morgen alvast mee, want dat gaat uiteraard niet in een razend tempo.
Volgen jullie trouwens nog de tour? Heb het volgens mij al verteld, maar ik ben wel een fan van de tour, sowieso van het fietsen en schaatsen, iets wat uit de jeugd is blijven hangen. Nu begreep ik vandaag dat gisteren wederom een renner is aangereden door een auto van de tourorganisatie, schandalig. Ze zijn nog steeds bezig met de zaak van Johnny Hoogland , want schuld erkennen wil niemand, maar daar was geloof ik ook weer iets mee, want als hij de tourorganisatie zelf had aangeklaagd kon hij dit jaar niet rijden, zoveel macht heeft de directie, tja het zou bijna een zakenwereld kunnen zijn, want daarvan verschilt het niet.
Het is alweer bijna een week na de kuur en het gaat wel weer redelijk, het enige waar ik nu toch echt meer last van krijg is de vermoeidheid. De conditie is er wel hoor, verwar dat niet met de vermoeidheid. Ik was er een gehele tijd vanaf, maar nu is het toch weer terug, niet dat mijn ijzer te laag is, de kuren hakken er nu gewoon in.
Dat merk ik ook in mijn gewicht, of eigenlijk omvang. Want qua gewicht schommel ik nogal doordat ik nogal wat vocht vasthoud en weer verlies enz, maar in de kleding is het wel te merken en tja dat hoort er nu ook bij.
En dan donderdag de scan, dus morgen mag ik weer beginnen met de overheerlijke drankjes, iemand interesse? ;p Helaas wilde de arts deze niet overslaan. Helaas denk ik niet dat iemand zicht vrijwillig aanbied, dus ik zal morgenochtend maar weer de eerste op drinken.
En tussen al deze ellende door ook nog zat leuke dingen hoor, Levi is, druk, eisend, gezellig en leuk, de kinderen zijn druk, vervelend, maar bovenal lief. Nathan loopt inmiddels, echt nog op zijn baby's, dus veel naar achteren en voren leunend, maar ow wat zijn we trots. Charlotte wordt een steeds grotere meid, praten gaat beter, ze speelt heel leuk met haar broertje en ze wordt volgende week woensdag alweer 3! Groot feest aanstaande zondag in huize Stapper en die woensdag doen we het nog dunnetjes over. Het is leuk hoor dat ze alweer 3 wordt, maar stiekem vind ik het ook een beetje niet leuk, want nog maar een jaar en dan worden kleine meisjes toch echt groot en gaat ze naar school, men zegt dat je er dan als ouder ook aan toe bent, nou kan me dat nu nog niet voorstellen (behalve de momenten dat ik ze wel achter het behang kan plakken uiteraard)
Nou ja goed, aankomende dagen zal in het teken staan van de boodschappen, het huis op orde brengen en de verjaardag, dus daar beginnen we morgen alvast mee, want dat gaat uiteraard niet in een razend tempo.
Volgen jullie trouwens nog de tour? Heb het volgens mij al verteld, maar ik ben wel een fan van de tour, sowieso van het fietsen en schaatsen, iets wat uit de jeugd is blijven hangen. Nu begreep ik vandaag dat gisteren wederom een renner is aangereden door een auto van de tourorganisatie, schandalig. Ze zijn nog steeds bezig met de zaak van Johnny Hoogland , want schuld erkennen wil niemand, maar daar was geloof ik ook weer iets mee, want als hij de tourorganisatie zelf had aangeklaagd kon hij dit jaar niet rijden, zoveel macht heeft de directie, tja het zou bijna een zakenwereld kunnen zijn, want daarvan verschilt het niet.
Abonneren op:
Posts (Atom)